Barcelonaferðin...

Í sumar tókum við ákvörðun um að fara í kærustuparaferð til Barcelona, við og tvö önnur pör. Ég hlakkaði svakalega mikið til og ég held að Jónsi hafi líka langað til að fara. En svo kom að því að við þurftum að afpanta ferðina vegna fjárskorts, nokkuð sem er algengt á þessu heimili. Mig langaði til að fara að skæla því ég var búin að borga staðfestingargjaldið og var farin að sjá í hyllingum mósaíkverkin og söfnin og hótelherbergi með engin börn í návígi. En Æðruleysisbænin virkaði á endanum og ég var orðin nokkuð sátt, svekkt en sátt. Í dag hringdi konan sem sá um ferðina og tilkynnti mér að hún væri búin að selja okkar sæti og að við fengum endurgreitt! Mig langar til að kaupa heilan helling fyrir þennan pening en eina ferðina enn verð ég að láta aðra ganga fyrir. Ég er að spá hvenær þessi blessaða bæn mín verður óþörf...

Athugasemdir

[Júlía Rós (IP-tala skráð) 31.8.2007 kl. 08:05]

Það kemur að því að bænin verður ekki eins mikið notuð og nú, ég hugsa alltaf, það er eðlilegt að eiga engan pening þegar maður er að koma sér upp þaki yfir höfuðið og koma börnunum á legg.  Það eru nú ekki allir svo ríkir að eiga fjögur heilbrigð börn og nýtt einbýlishús!!! Þið eigið eftir að fara í fullt af ferðum til útlanda eftir nokkur ár og þá er gott að vera ekki búin að sjá allt sem manni langar að sjá.